شعر ریاضی

شعر ریاضی

این شعر رو یه دانش آموز تنبل نوشته 

ریاضی درس خشک و درس سردی است      ریاضی بهر ما همچون نبردی است

نبردی کاندر آن تیغت مداد است                حریف و دشمنت مشق زیاد است

نبردی کاندر آن خونت نریزند                   ولی صفرت به رنگ خون نویسند

به میدان نبردش چو ن نهی پا          نگاهت را بگردانی به هر جا

به هر سو بهر قتلت ایستاده          چهل فرمول تابع های ساده

به مشرق خیل خط های عمودی               به مغرب شصت و دو سور وجودی

براکت این طرف با قدر مطلق                 در آن سو حد و انتگرال و مشتق

دو صد لعنت بر این اقوام سینوس           به تانژانت و کتانژانت و کسینوس

که فرمول های آن بی حد و بی حصر       بود ، در صورت و در مخرج کسر

خلاصه می کنم دیگر کلامم         قبولش می کنی یا نه ندانم

به میدان پا منه کارت خراب است              دراینجا نمره بیست چون سراب است